Polish Munar Base – Prosty pomysł, niezwykłe wykonanie, niesamowity wynik
Zdaje się że każdy forumowicz choć raz spotkał się z tym tematem lub skrótem: PMB. Czym ono jest?
PMB to prowadzony od prawie 5 miesięcy projekt u którego podstaw leży pomysł o stworzeniu przez użytkowników forum wspólnej bazy. I bazę tą skończono. Ale jak to wszystko w ogóle się zaczęło?
HISTORIA
Na początku pojawił się wątek FSS – Forum Space Station. Koncept był prosty: chętni wpisują się na listę, a potem wedle kolejności jeden po drugim dostarcza do stacji kosmicznej dowolny moduł lub pojazd. Wszystko pięknie, tylko że ciągłe problemy z wycofywaniem się lub znikaniem chętnych oraz mierna jakość wysyłanych modułów zabiły temat. Jednak jeszcze zanim definitywnie umarł, otworzyła się alternatywa: PMB. Tak samo jak FSS chciano stworzyć coś wspólnymi siłami. Jednak tym droga do wzięcia udziału w przedsięwzięciu była trudniejsza niż proste wpisanie się na listę.
JAK TO DZIAŁA?
Polish Munar Base korzysta z bardzo starego lecz wydajnego wynalazku starożytnych greków: demokracji. Co trzy lub cztery dni organizator projektu informuje o otwarciu przetargu: jest to po prostu wykaz tematu oraz wymagań stawianych przed uczestnikami. Przetargi mogą dotyczyć tak błahych spraw jak zasilanie bazy (które jednak nie były wykonane blacho, co udowadnia sieć sond OSZLa). Czas zgłoszeń z zasady trwa dwa dni. Po tym czasie pojawia się ankieta w której każdy użytkownik forum może zagłosować na swój wybrany pojazd. Ten który zdobędzie najwięcej głosów wygrywa i automatycznie staje się częścią projektu. Po zakończeniu głosowania organizator projektu informuje o otwarciu przetargu….
Trwa to tak już przez dłuższy czas, obecnie prowadzony jest czternasty przetarg.
JAK JEST OBECNIE?
W tym momencie PMB składa się z 45 pojazdów takich jak łaziki, moduły baz czy satelity. Podzielone są na 7 instalacji: Dwie stacje kosmiczne, dwie bazy, dwa systemy sond oraz pakiet czterech przyczółków na północnym biegunie Kerbinu. Pierwsza baza, PMB-1 [LEM] obecnie nie ma żadnej funkcji poza kolonizacją księżyca. Druga baza to Cerberus, kosmodrom którego celem jest obsługa rakiet i statków kosmicznych lądujących na Munie. Pracę nad jego budową nadal trwają.
Następnie są stacje kosmiczne: Overlord i ArchAngel. Pierwsza to centrum kontroli projektu. Kontrolerzy na niej pracujący sprawują pieczę nad każdym modułem, lądownikiem łazikiem czy kerbonautą znajdującym się na Munie oraz każdą rakietą, statkiem kosmicznym czy jakimkolwiek innymi pojazdem który do Muna się zbliża. ArchAngel to znowu port kosmiczny nad Kerbinem. SSTO czy promy kursujące na linii Kerbin-Mun znajdują swoją przystań albo u Overlorda, albo właśnie u ArchAngela. Budowa AA tak samo jak Cerberusa nadal trwa.
Dwa systemy sond to OSZLa oraz HYDRA. Pierwszy odpowiada za zasilanie nie tylko baz, ale każdego sprzętu na Munie który z tym systemem współpracuje. Nieustanne zasilanie na terenie całego globu.
HYDRA to sieć komunikacyjna sond nad Munem oraz Kerbinem która zapewnia łączność baz i stacji z planetą macierzystą.
Ostatnia rzecz to cztery budynki na czapie lodowej północnego bieguna planety. PolarCom tak samo jak Hydra ma za zadanie zapewnić komunikację z Kerbinem, jednak działa w zupełnie inny sposób. Zamiast używać parunastu sond korzysta z trzech wielkiej mocy anten nadawczych na biegunie oraz odbiorczych na Munie. Ograniczony jest niestety tylko do tej części globu którą można dostrzec planety.
VATAC
Z dniem publikacji tego artykułu trwa głosowanie nad największym w historii projektu przetargiem. Dotyczy on łazika VATAC, wystarczająco dużego aby zyskać miano mobilnej bazy księżycowej. Kandydatów jest trzech, a każdy projekt w pełni zasługuje na wygraną.
Ale zwycięzca może być tylko jeden, i to od Waszych głosów zależy kto on będzie. Dalej, głosujcie, bierzcie udział, ten projekt powstał i działa dla Was!
LINKI
WYKOP TEN WPIS W KOSMOS!
